mark
Forum Młodych
Dołączył: 23 Maj 2010
Posty: 84
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Białystok
|
 Wysłany: Sob 1:02, 05 Lut 2011 Temat postu: Solidaryzm społeczny |
|
|
Znalazłem art o solidaryzmie chyba pisałem go kiedyś do gazetki politologicznej. Wklejam, wklejajcie jak coś macie własnego. Tylko niech Jakub nie wkleja, ( i tak wiem, że lepiej ode mnie pisze:P
[ | Cytat: | b]Czym jest solidaryzm społeczny?[/b]
Rzeczywistość nie zmieni się bez zaangażowania jednostki. Chcemy Polski solidarnej, za nią głosowaliśmy, w 2005 roku wybraliśmy postulaty Polski nowoczesnej, solidarnej. Dlaczego często nie chcemy więc widzieć życia jakim jest, a nie jakie będzie?
W 2005 roku Prawo i Sprawiedliwość zaproponowało podział na Polskę solidarną i Polskę liberalną. Swoją drogą był to bardzo dobra strategia medialna, służąca do wytworzenia podziału w społeczeństwie, na tych którzy są za liberalizmem- ( czyli w domyśle- za brakiem pomocy socjalnej, za płatną służbą zdrowia, za zwycięstwem pieniądza nad wzajemną współpracą- oczywiście o to chodziło w przekazie, nie twierdzę, że liberalizm jest nacechowany tymi epitetami) a także na tych którzy są solidarni, a więc często zamieszkujący biedniejsze tereny, a także bardzo często mający słabszą sytuację materialną. Wielu jeszcze do dziś twierdzi, i twierdziło, że Polska solidarna i Polska liberalna to sztuczny przekaz. Wielu twierdzi, a wręcz nie zauważa, że w Polsce w dalszym ciągu są miejsca z bardzo dużym wskaźnikiem poziomu bezrobocia, wielu także nie widzi, że w wielu miejscach likwidowane są fabryki, przedsiębiorstwa, które były jedynym pracodawcą w regionie( przykład: Łapy) I wielu też twierdzi, że sytuacja, w której człowiek traci pracę, czy żyje w biedzie, lub nie ma za co kupić dziecku nowych butów, jest winą samej jednostki ludzkiej.
A ja w takim razie pytam, czy państwo nie powinno czuwać i pomagać tym którzy na chwilę upadli, ale mają perspektywy by wstać? Bo nadal mamy przecież za dużo osób zmarginalizowanych przez nowe czasy, bo nadal trzeba wspierać część naszych rodaków, którym - z różnych przyczyn - się nie powiodło. I przy całej mojej ostrożności w ocenie naszego systemu pomocy społecznej, mówię jasno - w tym zakresie musimy być solidarni. Nie twierdzę jednak, że solidarność to darmowa służba zdrowia, nieustająca pomoc dla najbiedniejszych i troska o tych którym się nie powiodło. Nie twierdzę , że solidarność to zaściankowość. Dla mnie bowiem solidarność to nie tylko łożenie bogatszych na biedniejszych, to nie tylko płacenie podatków. Dla mnie solidarność to społeczeństwo. Twierdzę, że Polsce w dalszym ciągu potrzebna jest wielka rewolucja moralna, tak tak i kolejny raz warto w tym miejscu wrócić do rewolucji moralnej głoszonej przez J.Kaczyńskiego w 2005 roku. Oczywiście, nie zachęcam PiS-u do wywieszenia na sztandary rewolucji moralnej, z różnych względów, przez większość pewnie rozumianych.
Ale wydaję mi się że solidarność to życie każdego z nas. To stosunek do siebie nawzajem. Wiem powiecie , że to możni świata dokonują wyborów. Ale przecież szacunek do innego człowieka nie jest sprawą czyjegoś wyboru, jest bowiem przyrodzonym prawem każdego z nas. Na czym bowiem polega ów solidaryzm o który tak walczymy. Czyż nie na wspólnej pracy dla wspólnego dobra? Czyż nie polega na wspólnym funkcjonowaniu cząsteczek dla dobra całego organizmu. Czym więc jest społeczeństwo organiczne? Myślę również, że solidaryzm to także, a może przede wszystkim kwestia społecznego bezpieczeństwa . Ale wydaje mi się także, że bezpieczni będziemy dopiero wtedy kiedy nawzajem wobec siebie będziemy solidarni. Bowiem w sytuacji antyspołecznych postaw czy zrywania więzi społecznych o bezpieczeństwie społecznym nie może być nawet mowy niezależnie od tego ile służb bezpieczeństwa jeszcze powstanie, ile wykryje się afer korupcyjnych, ile dobuduje się więzień oraz ilu młodych ludzi ubierze w mundury policyjne i wyśle na ulice miast i miasteczek w całym kraju.
Ta sytuacja którą tutaj wyżej opisałem, znakomicie odnosi się do obecnej sytuacji politycznej. Dla mnie, dla młodego człowieka niesamowicie krzywdzącej i smutnej. Marcin Rosół przyjmuje córkę biznesmena, minister Drzewiecki nagradza nagrodami swojego szefa gabinetu politycznego, były minister sportu obraża Polskę słowami , "Dziki kraj, wara mi stąd, ja jestem po prostu Miro" Donald Tusk w zasadzie rozgrzesza ministra; chorzy na raka przez jakiś czas nie mogli leczyć się w swoich szpitalach, bo NFZ wydał złe zarządzenie, winnych nie znaleziono, a raczej Donald Tusk ich nie znalazł; w samorządach terytorialnych, ważne stanowiska zajmują we wręcz perfidny sposób osoby nie mające do tego kwalifikacji w myśl zasady BMW, minister infrastruktury miał budować autostrady, w wielu miejscach umowy są cały czas renegocjowane i ruszanie z jakąkolwiek budową jest zagrożone, Donald Tusk obiecywał komputer w każdej szkole, tymczasem w wielu wiejskich szkołach, dzieci pracują na kilku bardzo starych zacinających się komputerach, a o Internecie mogą wyłącznie pomażyć, mógłbym tak wyliczać i wyliczać i te moje wyliczenia nie są atakiem na PO, bo wcale nie jestem aż tak bardzo krytyczny wobec PO i D.Tuska, staram się być obiektywny, nie mogę tylko zaakceptować pewnych postaw społecznych, pewnego lekceważenia społeczeństwa przez rządzących z uwagi na wysokie sondaże. ALE chyba najbardziej nie mogę zaakceptować braku solidaryzmu, tak braku solidaryzmu, bo jeżeli te 50 procent pokazywane w sondażach popiera taką sytuację to najzwyczajniej w świecie jest antysolidarne, nie jest społeczne, jest zapatrzone we własną kieszeń i własny czubek nosa, a warto uwierzcie, że warto spojrzeć na innych, nie tylko na to co się ma dziś, bo jutro można już tego nie mieć.
|
Post został pochwalony 0 razy
|
|
)